استفاده از اویشن کوهی در سال 1401 برای ساخت سم های کشنده

آویشن علاوه بر آنتی اکسیدان بتاکاروتن دارای درصد بالایی از ویتامین A است که یکی از ویتامین های محلول در چربی است و وجود هر دو به تقویت بینایی و کاهش بیماری های چشمی کمک می کند.

از اویشن کوهی در سال 1401 در طب عامیانه برای کنترل علائم بسیاری از بیماری‌های تنفسی استفاده می‌شود که با تهیه دمنوش آویشن با خیساندن برگ‌های آن در آب گرم، سپس نوشیدن آن و افزودن عسل برای بهره‌مندی بیشتر از آن استفاده می‌شود.

در جایی که آویشن به عنوان خلط آور عمل می کند، بلغم و مخاط را از مجرای تنفسی خارج می کند و التهاب را کاهش می دهد تا به تنفس کمک کند.

آویشن یک داروی طبیعی است که برای برونشیت موثر است و مخلوطی متشکل از یک قسمت برگ آویشن، یک قسمت از برگ سنجد و دو قسمت از گل سنجد در تصویر خیسانده شده است و یک فنجان دو بار در روز برای درمان سرفه، برونشیت حاد و عفونت قفسه سینه میل شود.

آویشن

آویشن منبعی غنی از پتاسیم و مواد معدنی مختلف مانند آهن، کلسیم و منگنز است، این مواد معدنی نقش مهمی در سلامت استخوان ها، تشویق رشد استخوان ها، علاوه بر تقویت استخوان ها و کاهش ابتلا به بیماری های مختلف استخوانی دارند. حمام آویشن برای تسکین درد مفاصل، تقویت بدن و رفع خستگی مفید است.

ویتامین B6 موجود در آویشن برای رفع خستگی و تنش مفید است که بر روی برخی از انتقال دهنده های عصبی در مغز که ارتباط مستقیمی با هورمون های استرس و اضطراب دارند، تأثیر زیادی دارد.

بنابراین آویشن اثر آرام بخش بسیار خوبی دارد و می تواند بدخلقی شما را تسکین دهد و خستگی و اضطراب را کاهش دهد. آویشن نقش مهمی در مراقبت از پوست ایفا می کند و می تواند یک درمان طبیعی و موثر برای بسیاری از بیماری های پوستی باشد، از جمله:

آکنه میلیون ها نفر را در سرتاسر جهان درگیر کرده است و دلایل زیادی برای آکنه وجود دارد و علت شایع آن انسداد منافذ پوست توسط ناخالصی ها است و همچنین ترشح بیش از حد از غدد چربی نیز به افزایش انتشار آکنه کمک می کند.