نمونه ای از پنیر پیتزا مطهر یک کیلویی فرآوری شده پروول است که از پنیرهای چدار، سوئیسی و پروولون به عنوان طعم دهنده استفاده می کند. برخی از انواع آنالوگ با کازئین، محصول جانبی شیر و روغن گیاهی به جای چربی شیر ساخته می شوند.
پنیرهای فرآوری شده شبیه موزارلا بر پایه کازئین که با استفاده از مایه پنیر تهیه می شوند نیز به عنوان جایگزین موزارلا در پیتزاهای یخ زده استفاده می شوند.
در برخی موارد، تولید پنیر پیتزای آنالوگ می‌تواند شبیه به تولید پنیر خامه‌ای باشد، اگرچه تولید ممکن است متفاوت باشد و از همگن شدن اجتناب شود.
در برخی از انواع، محصول را حرارت می دهند تا در دمای مشخص و برای مدت زمان مشخصی باقی بماند که باعث ژلاتینه شدن پروتئین های موجود در مخلوط می شود.
در طی این فرآیند، نمک های موجود در مخلوط به امولسیون کردن آن و در نتیجه بهبود ذوب پذیری محصول نهایی کمک می کنند. سپس محصول گرم شده در بسته‌بندی‌هایی مانند کیسه‌های داخل جعبه قرار می‌گیرد، زیرا در این حالت در مقایسه با حالت جامد راحت‌تر جابجا می‌شود.
در طول بسته بندی، این نوع پنیرهای پیتزا به سرعت سرد می شوند تا از قهوه ای شدن محصول جلوگیری شود، که می تواند از طریق واکنش میلارد رخ دهد.
تولید کنندگان و دانشگاهیان مطالعات و آزمایشاتی را در تلاش برای بهبود کشش، ویژگی های ذوب، قهوه ای شدن، محتوای چربی و حفظ آب پنیر پیتزا انجام داده اند.
چندین اختراع برای انواع تخصصی پنیر پیتزا و برای پردازش آن وجود دارد. مطالعه‌ای توسط رودان و باربانو نشان داد که افزودن یک لایه نازک روغن گیاهی روی پنیر پیتزای کم‌چرب و کم‌چرب، باعث افزایش ذوب‌پذیری و کاهش قهوه‌ای شدن و کم‌آبی بدن هنگام پختن محصول شد، اما بافت آن بیش از حد جویدنی و سفت باقی ماند.
مطالعه ای توسط پری و همکاران. روش‌های مختلفی برای افزایش ذوب پنیر پیتزای کم‌چرب با افزایش رطوبت آن، از جمله استفاده از پیش اسیدی‌سازی، جایگزین‌کننده‌های چربی، و کشت‌های آغازگر اگزوپلی‌ساکارید و همچنین دمای پاستوریزه‌سازی بالاتر یافت شد.
