با نگاهی به گذشته، جالب است بدانید که زمان زیادی طول کشید تا چنین اختراع ساده ای به وجود بیاید.
لامپ ال ای دی قرمز سنتی که لامپ رشته‌ای نیز نامیده می‌شود، وسیله‌ای ساده و زیبا است که تنها از چند بخش اصلی تشکیل شده است. در واقع، از زمان ادیسون تغییر چندانی نکرده است. با این حال، این یک انقلاب تکنولوژیکی بود که تاریخ را برای همیشه تغییر داد.
لامپ ها فقط از چند قسمت اساسی تشکیل شده اند. پایه فلزی دارای دو کنتاکت فلزی است که به انتهای یک مدار الکتریکی متصل می شود.
کنتاکت‌های فلزی به دو سیم سفت متصل می‌شوند که خود توسط یک رشته فلزی نازک به هم متصل می‌شوند. رشته سیم نازکی است که در وسط لامپ می بینید و توسط یک پایه شیشه ای نگه داشته می شود. همه اینها در یک لامپ شیشه ای پر از گاز بی اثر مانند آرگون وجود دارد.
هنگامی که یک لامپ به منبع تغذیه متصل می شود، جریان الکتریکی از یک کنتاکت فلزی به دیگری جریان می یابد. همانطور که جریان از طریق سیم ها و رشته ها عبور می کند، رشته تا جایی گرم می شود که شروع به ساطع فوتون ها می کند که بسته های کوچکی از نور مرئی هستند.
در یک لامپ معمولی 60 واتی، رشته از یک فلز تنگستن بلند و نازک ساخته شده است. اگرچه رشته داخل لامپ به نظر می رسد که فقط یک اینچ طول دارد، در واقع بیش از شش فوت طول دارد و به شکل یک سیم پیچ محکم غلت می خورد. این امکان پذیر است زیرا فقط یک صدم اینچ ضخامت دارد!
همه فلزات وقتی تا دمای شدید گرم می شوند نور مرئی ساطع نمی کنند. در واقع، بیشتر آنها قبل از رسیدن به چنین دماهایی ذوب می شوند. با این حال، تنگستن دمای ذوب بسیار بالایی دارد و آن را به فلزی عالی برای رشته های لامپ تبدیل می کند.
برای اینکه رشته تنگستن در چنین دمای بالایی آتش نگیرد، لامپ‌ها با تمام اکسیژن مکیده شده برای ایجاد خلاء تقریباً ساخته می‌شوند. برای جلوگیری از تبخیر اتم های تنگستن، یک گاز بی اثر مانند آرگون به لامپ وارد می شود تا عمر آن را افزایش دهد.
