تمایل کودکان به ترجیح اسباب بازی های کلیشه ای مانند ماشین اسباب بازی جرثقیل بزرگ یا عروسک که جنبه جنسیتی دارند و بیزاری از اسباب بازی هایی که برای جنس مخالف در نظر گرفته می شود را چگونه توضیح می دهید؟
از طریق اجتماعی شدن، کودکان قادرند بر اساس ویژگی‌های اسباب‌بازی که از تجربیات آنها با اسباب‌بازی‌های کلیشه‌ای به دست می‌آیند، ترجیحات خود را برای برخی اسباب‌بازی‌ها ایجاد کنند.
یا دانش کودکان از نقش های جنسیتی ممکن است آنها را به ترجیح اسباب بازی های کلیشه ای سوق دهد. یکی از پیامدهای این انتخاب اسباب بازی های کلیشه ای جنسیتی این است که می تواند تجارب آنها را محدود کند.
از آنجایی که انواع مختلف اسباب بازی ها انواع مختلف بازی را تشویق می کنند، درک اینکه کودکان چگونه اسباب بازی های خود را انتخاب می کنند، مهم است.
5 کلیشه های فرهنگی به طور معمول ریشه در انتخاب اسباب بازی های کودکان است. پسران جوان معمولاً با وسایل نقلیه، اسباب‌بازی‌های ساختمانی و اسباب‌بازی‌های دستکاری بازی می‌کنند، در حالی که دختران با عروسک‌ها و حیوانات عروسکی بازی می‌کنند.
از 16 ماهگی، پسران ترجیح می دهند به وسایل نقلیه و دختران به عروسک ها نگاه کنند. ضرب المثل “صورتی برای دختران است، آبی برای پسران” اغلب جنبه قابل مشاهده ای از فرهنگ آمریکایی را توصیف می کند.
تبلیغ‌کنندگان از رواج کلیشه‌های رنگی استفاده می‌کنند و آنها را در استراتژی‌های بازاریابی خود وارد می‌کنند.
پیکاریلو، گرینبرگ و پیلمر دریافتند که کودکان پیش دبستانی از رنگ برای پیش بینی جنسیت کودکان دیگر استفاده می کنند و رنگ لباس بر پیش بینی آنها از رفتارها و نگرش های سایر کودکانی که جنسیت آنها مشخص است تأثیر می گذارد.
محققان دیگر خاطرنشان کرده‌اند که در انتخاب اسباب‌بازی و طراحی، پسرها تمایل بیشتری به حرکت و مکان اشیاء دارند، در حالی که دختران تمایل بیشتری به شکل و رنگ دارند.
ترجیحات والدین برای اسباب بازی های کلیشه ای نیز بر انتخاب اسباب بازی کودکان تأثیر می گذارد. چندین مطالعه گزارش می‌کنند که ترجیح دادن اسباب‌بازی‌های جنس خود در پسرها قوی‌تر از دختران است و پسرها نیز بیشتر از دختران از اسباب‌بازی‌های جنس مخالف بیزار هستند.
